Wow wat een land!! Zoooveel te zien, zo veel verschillen... I'm loving it!

Vanuit Uyuni fietsen we naar de eerste grote stad in Bolivie, Potosi! Heerlijk mooi, terug wat bomen te zien, die hebben we lang gemist! Ik had wel gedacht dat we de wegenwerken in Chile hadden achtergelaten... maar de redelijk goeie ripioweg veranderde in een slagveld bewerkt door monstermachines, grrrrrrr... Maar voor de goei zaak, over een paar jaar is het daar easy-riding over den asfalt :)

Veel op en neer en behoorlijk zwaar, en dit op hoogte... en dan eindelijk de grote stad in zicht!!!!! NOOOOOOOOoooooo, ik barstte bijna in tranen uit... we staan letterlijk aan de voet, en moeten nog een heel eind klimmen om in het stadscentrum te geraken... Een uur later en veel gemok, veel rondgevraag en veelst te steile straten met een betegeling nog erger dan kinderkopkes, komen we doodmoe aan in een supermooi hostel. Mooie gebouwen, veel verkeer in de mooie smalle straten (welke gek zou daar ook met de fiets willen rondtsjoeken??).

Heel anders is het in de grote stad, vergeleken met de klein dorpjes die we passeren! Traditionaal geklede vrouwen en trendy jeugd lopen door mekaar. Verder heerlijke verse vruchtensapjes EN een een filmke in de cinema gaan zien!

Genoeg stad, terug in de natuur, en we mogen zaken, van 4000m naar 2700m! Jihaa! Niet te vergeten dat daar toch steeds weer bergen moeten tussenzitten :)! Maar het wordt een mooie rit, puro asfalto en wat zien we daar?? Nogmaals fietsers?? Tkanniwaarzijn, allo allo, nen belg op ne velo!! Aldaar langs een Boliviaanse weg! We overnachten met de twee Leuvenaars in een boerendorp waar we een heerlijk kipke krijgen met rijst en flietjes!

De volgende dag al in Sucre, de Witte Stad - omdat alle huizen in het wit zijn geschilderd, wist onze gids ons slim te vertellen!! Erg mooi ook hier en we verwennen onszelf met een REUZEluxekamer, waarin je onze fietsen zelfs amper zag staan! Ook hier weer veel marktjes, met verse fruitsapkes, overvloed aan versheid van groenten en fruit en vlees.. we geven onze ogen en magen stevig de kost!!

De 2 Belgen doen ons van gedacht veranderen en we besluiten onze tour door Bolivië wat uit te breiden.. richting Samaipata, een stuk van de Ruta del Che te volgen en dan naar Samaipata. Heerlijk! Geen verkeer, de natuur verandert naar enorm groen, tropisch regenwoud!!! Maar ook:

erbarmelijke wegen, steiler kan niet soms, kindjes die bang weglopen, vitessen die het van tijd begeven (hoe houden onze fietsen dat in godsnaam vol??), niet meer dan 55 km per dag kunnen doen, want we gaan heel langzaam omhoog en even langzaam naar beneden, met verkrampte armen en vingers van het remmen.

We bereiken Samaipata niet op tijd om de Koen zijne 35ste -jawel alstublief- te kunnen vieren.. dan maar in de broes en gelukkig ben ik toch altijd op zo'n dingen voorzien :) Een kleinigheidje hebben we altijd bij! :)

Na 8 dagen zware bergbeklimming, mede door Bolivianen die echt hun weg hier niet kennen, komen we aan in Samaipata.... heerlijk relaxen hier.. hoewel we al twee dagen gaan voetballen tegen de locals! Leuk!

Tot ons groot genoegen volgen ze hier de Copa Mondial ook, elke match zonder uitzondering!!

Morgenvroeg nog snel Holland-Denemarken meepikken en dan weer weg naar Cochabamba! Hopelijk zijn we op tijd in het volgende dorp om een stukje van de volgende match op te vangen! Laat de bergen maar komen jom, ik voel me getraind, het gaat goed en mentaal MEESTAL ook :)

Lieve mensen die Bolivianen, echtigintechtig!

Groetjes, Lot (en Koen) FOTOS VOLGEN MAAR DA INTERNET WIL HIER NI - MISSCHIEN OVER EEN WEEK??